قطعات ماشینکاری CNC با پیچیدگی هندسی: محدودیت های طراحی چیست؟

ملاحظات طراحی برای ماشینکاری CNC قطعات پیچیده

در حالی که ماشینکاری CNC انعطاف پذیری طراحی قابل توجهی را ارائه می دهد، مهم است که تشخیص دهیم که همه هندسه ها را نمی توان به راحتی با استفاده از ماشین آلات چرخ و فریز تولید کرد.

برخلاف چاپ سه بعدی، که پیچیدگی لزوماً به افزایش هزینه ها معادل نیست، ماشینکاری CNC الگوی متفاوتی را دنبال می کند.

در این زمینه، هرچه پیچیدگی طراحی بیشتر باشد، هزینه های ماشینکاری ناشی از مراحل اضافی درگیر بالاتر است.

محدودیت های اصلی مرتبط با ماشینکاری CNC در اطراف هندسه هر ابزار برش خاص می چرخد.

هندسه ابزار شعاع یک قطعه را تعیین می کند و اکثر ابزارهای برش CNC شکل های استوانه ای با طول برش محدود را نشان می دهند.

در نتیجه، دستیابی به گوشه های تیز داخلی یک چالش قابل توجهی است.

دسترسی به ابزار یکی دیگر از محدودیت های اصلی در ماشینکاری CNC است.

به عنوان مثال، سیستم های سه محور از نظر پیچیدگی قطعات محدود هستند زیرا همه ویژگی ها باید مستقیما از بالا قابل دسترسی باشند.

در مقابل، سیستم های 5 محور انعطاف پذیری بالایی را ارائه می دهند، زیرا اجازه تنظیم زاویه بین قطعه و ابزار را می دهند، دسترسی به مناطق دیگر چالش برانگیز در قطعه کار را امکان پذیر می کنند.

علاوه بر این، ماشین های CNC هنگام دست زدن به قطعات دارای دیوارهای نازک یا ویژگی های ظریف با مشکلات مواجه می شوند.دیواره های نازک در معرض لرزش هستند و ممکن است تحت نیروهای اعمال شده در هنگام چرخش یا فرش شکسته شوند.

به عنوان یک دستورالعمل، توصیه می شود قطعات فلزی با حداقل ضخامت دیواره 0.8 میلی متر و قطعات پلاستیکی با ضخامت دیواره 1.5 میلی متر طراحی شوند.

Comprehending the degree of complexity feasible for various machine types and being aware of these constraints is crucial to ensuring that your designed parts are successfully produced to meet your desired quality standards.